Je zou kunnen zeggen dat de stad zijn eigen *officiële* taal heeft, met alle slangwoorden en zinnen die we gebruiken en die bezoekers of andere steden waarschijnlijk niet zouden begrijpen. Maar aangezien NYC de meest cultureel diverse stad ter wereld is, kunnen we sommige gesprekken niet eens verstaan als we over het trottoir lopen, en dat komt omdat hier maar liefst 700 talen worden gesproken.
Ross Perlin, docent aan de afdeling Slavische talen van Columbia en mededirecteur van de Endangered Language Alliance, schreef voor National Geographic:
New York City – de stad met de grootste taalverscheidenheid in de geschiedenis van de wereld – zou wel eens het toppunt van diversiteit kunnen bereiken. Haar meer dan 700 talen vertegenwoordigen meer dan 10 procent van het wereldwijde totaal.
Maar hoe is NYC zo’n veeltalige stad geworden? Perlin merkt op dat hoewel NYC oorspronkelijk de inheemse taal Lenape sprak – waar de naam Manhattan vandaan komt – de stad uiteindelijk evolueerde en de talen van inheemse Amerikanen, tot slaaf gemaakte Afrikanen en Europese vluchtelingen en handelaren aan de mix werden toegevoegd.
Perlin voegt eraan toe dat de eerste 400-500 inwoners van NYC naar verluidt 18 verschillende talen spraken, maar dat de immigratiegolven van de 19e en 20e eeuw NYC veranderden in een wereldwijd centrum van handel, politiek en cultuur, waardoor nog meer talen werden geïntroduceerd.
Hoewel grotendeels onhoorbaar voor buitenstaanders, komen de talen die in NYC gesproken worden overal vandaan. Zo wordt er midden in Brooklyn Seke gesproken, een bedreigde taal die oorspronkelijk gesproken werd in vijf dorpen in het noorden van Nepal. Spaans, Bengaals, Punjabi, Mixteeks en Kuranko behoren tot de honderden talen die alleen al op Roosevelt Avenue in Queens worden gesproken. En de Himalaya, West-Afrika, Zuidoost-Azië en de zwaar inheemse zones van Latijns-Amerika zijn slechts enkele van de plaatsen waar veel immigranten die momenteel in NYC wonen vandaan komen.
De kwestie: “De helft van alle ruim 7.000 menselijke talen kan in de komende eeuw verdwijnen, en – omdat veel talen nooit zijn vastgelegd – als ze verdwenen zijn, is dat voor altijd,” schrijft Columbia News. En NYC is helaas niet immuun voor deze trieste statistiek. Lenape, bijvoorbeeld, heeft nog maar één moedertaalspreker als gevolg van eeuwenlange kolonisatie en verdrijving.
Gelukkig zijn er mensen die stappen ondernemen om deze bedreigde talen te behouden. Een kleine groep opwekkingspredikers probeert bijvoorbeeld het Lenape te redden. Terwijl Perlin zich zo snel mogelijk inzet om de weinig bekende talen in heel NYC in kaart te brengen.
In januari 2023 werkte Anchorage, Babel in Reverse, een installatie in DUMBO, ook aan het verenigen van NYers door de kracht van taal. Als bezoekers langskwamen, lieten luidsprekers een babel van opgenomen stemmen horen die honderden verschillende talen spraken – allemaal gesproken in NYC – maar als je onder elke luidspreker doorliep, vervaagde de babel en kon je individuele stemmen en talen horen die verhalen, gedichten en fabels voordroegen.
In de installatie waren honderden verschillende stemmen te horen, waaronder een aantal stemmen die bedreigde talen spraken die NYC naar verwachting binnen een generatie of twee zal verliezen. Perlin schrijft:
Gezien het versnellende taalverlies, zelfs in de thuislanden van de talen, de dreigende immigratie en de stijgende kosten van het stadsleven, kan de tijd opraken…De opmerkelijke taalkundige convergentie in New York en vergelijkbare steden kan snel verdwijnen, nog voordat er tijd is geweest om het te documenteren of te ondersteunen.
Deze urgentie is de drijfveer achter het werk van de Endangered Language Alliance, een organisatie waar Perlin mede-directeur van is en die begonnen is met het in kaart brengen van het taallandschap. Gelukkig merkt Perlin op dat taalkundigen en sprekers nog nooit zo goed in staat zijn geweest om talen te documenteren en te werken aan hun behoud en revitalisering.