Norman Reedus is geen onbekende in NYC. Hij woont al tientallen jaren in Manhattan en heeft hier New Yorkers opgevoed. Zijn fotogalerie “In Transit” vindt plaats in het Soho Grand Hotel, maar alleen tot 18 mei. Zelfs als je de galerie hebt gemist, kun je nog steeds zijn fotoboek “In Transit” kopen en lezers van Secret NYC krijgen 10% korting als je de code: SECRET, ga hierheen voor meer informatie!
We spraken met Reedus over zijn favoriete stad! Hij deelde verhalen over toen hij hier voor het eerst kwam wonen, de grootste les die hij heeft geleerd en zelfs waar zijn opmerkelijke personage Daryl Dixon zou wonen als hij naar NYC zou verhuizen. Bekijk ons volledige interview met Reedus hieronder.
Vertel eens iets over je relatie met NYC en wat deze stad voor je betekent?
Ik ben hier al 26 jaar, denk ik. God, wat ben ik oud. Ik herinner me de allereerste keer dat ik naar NYC ging, met een vriend van me die in een band zit die Flush for Eve heet. We logeerden bij Empire Diner, het was een penthouse bovenop een gebouw toen ik 17 was – de zon kwam op en ik opende de grote dubbele deuren bovenin het appartement en hoorde: “F– you!”. En ik had zoiets van, “God, ik hou van deze plek.”
Mijn zoon is hier opgegroeid, hij ging naar school in West Village en daarna naar NYU. Ik heb mijn dochter hier opgevoed. Ik heb overal in de stad gewoond, in Chinatown, Tribeca, West Village en East Village. Al mijn vrienden zijn hier.
Ik weet nog dat ik na 9/11 de rijen mensen om het blok zag staan om bloed te geven, dat had een impact op me en alle voedselkarretjes die brandweerlieden gratis eten gaven. Er was iets aan NYC Strong dat me echt raakte op dat moment. Ik heb enkele van de belangrijkste momenten van mijn leven in New York beleefd.
Je hebt overal in Manhattan gewoond, heb je nog leuke verhalen over appartementen?
Ik heb een paar rare verhalen. Er was een appartement in Chinatown dat ik had, een kleine zolderflat. Er was een man die een beetje het gezicht van het gebouw was, en ik dacht dat hij de eigenaar was, en hij kwam aanrijden in een Benz en had altijd een chauffeur.
Dan was er een conciërge die altijd in de gang was, en hij dweilde altijd de vloer in joggingbroek, deze oudere man. Op een dag klopte de conciërge op mijn deur en zei: “Ik krijg nog geld van je, je bent te laat met de huur!” En ik had zoiets van, “Ja, ja, het komt eraan. Zeg maar tegen die en die dat ik het voor hem ga halen.” Hij keek alsof hij me ging vermoorden en toen kwam ik erachter dat hij de eigenaar van het gebouw was. Hij was eigenaar van acht gebouwen daar. Hij bezat alle Popeye’s Fried Chicken daar!
Wat is een belangrijke les van NYC die je bij je hebt en meeneemt? Of zelfs een NYC-les die je kinderen je hebben geleerd door gewoon New Yorkers te zijn?
Oh, ik denk dat je in je eigen straatje moet blijven. Er zijn zoveel mensen die je willen vertellen wat je moet doen. Ik heb een hekel aan mensen die me vertellen wat ik moet doen en wat ik moet zeggen en hoe ik het moet zeggen en wat ik niet mag zeggen – ik heb een hekel aan die mentaliteit van “Pak ze, pak ze”. New Yorkers hebben zoiets van: “Jij mag me niet vertellen wat ik moet doen.”
Iedereen vindt New Yorkers zo onbeleefd en ik niet. Ik heb liever dat iemand me de waarheid vertelt dan dat ze me uitlachen en een leugen vertellen. Mijn kinderen zijn hier opgegroeid – ze zijn heel eerlijk, ze pikken geen rotzooi maar ze zijn ook niet onbeleefd.
Heb je een geheime plek waar je graag eet, drinkt of rondhangt en die je graag wilt afstaan?
Ik ben echt dol op Peking Duck House. Ik ging daar altijd heen met kerst en het was een plek waar je je eigen drank mee moest nemen. Maar ja, Peking Duck House – ik heb daar in de hoek heel wat serieuze, echt goede gesprekken gevoerd.
Ik neem de volledige eend met de pannenkoeken ernaast en bier. Als mensen op bezoek komen, neem ik ze daar mee naartoe. Er zijn een heleboel plekken, maar dit is een van mijn favorieten.
Is er een buurt waarvan je zou willen dat je die vrij kon verkennen en die je misschien nog niet hebt ontdekt?
Harlem, denk ik – ik heb gehoord dat het een aantal van de beste restaurants heeft, maar ik ben er nog nooit echt geweest. Er zijn daar een heleboel verborgen jazzbars die je gewoon moet kennen, waar mensen niet over praten. Wat betreft eten en cultuur en muziek en zo, Harlem.
Omdat je zo’n groot deel van je acteercarrière Daryl Dixon hebt gespeeld, in welke buurt denk je dat hij zou wonen als hij zich in NYC zou vestigen?
Ik weet het niet, misschien zou hij naar Chinatown gaan – iets wat hij nooit had verwacht. Misschien zou hij de anonimiteit van het rondlopen in Chinatown prettig vinden – al die kleuren, al die geuren. Ik denk dat het een interessante plek is om in te verdwalen.
Zie je Daryl niet in de wildernis of in het groen, ergens zoals Central Park of een ander groot stuk gras in NYC?
Ik ben dol op Central Park – ik heb mijn zoon leren fietsen in Central Park en ik heb er rondgerend. Ik denk dat als hij paarden ziet die voor toeristen worden gebruikt, dat hem misschien zou storen. Ik denk dat als hij die grote flatgebouwen om zich heen ziet, hij zich misschien opgesloten voelt. Er is iets met Chinatown waar er zoveel visuele stimulatie is dat mensen je niet opmerken, je kunt er gewoon in opgaan.
Onze dank aan Norman Reedus voor het interview & bekijk zeker zijn gratis galerij “In Transit” die open is tot 18 mei!